Page 24 - 3-20discipline
P. 24

บทที  3
                                                                 ่


                                                 หลักเกณฑวิธีการปฏิบัติงาน


                                                             
                              การปฏิบัติงานดานวินัยนักศึกษาจะตองยึดขอบังคับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระ
                              
                                                            ี
                       นครวาดวยวินัยนักศกษา พ.ศ.2552 ลงวันท่ 11 สิงหาคม 2552 เปนหลักในการปฏิบัติ นอกจากนี  ้
                                        ึ
                                                                                          ี
                                                                                           ํ
                                                                                        
                                                                  
                                                                         ํ
                                  ิ
                                                                                    ่
                                                                                    ี
                       เจริญ  แฉกพมาย (2552) กลาววา การลงโทษแมจะเปนอานาจหนาทของผูมอานาจสั่งการและ
                       ใชประกอบกับดุลพินิจท่จะเลือกดําเนินการทสอดคลองกับขอเท็จจริง สมเหตุสมผลในขอบเขตตาม
                                                            ่
                                           ี
                                                            ี
                                                                                         ํ
                                                   ็
                                                               ั
                                                                          ํ
                        ั
                       ตวกฎหมาย ระเบียบขอบังคับไดกตาม แตโดยท่วไปแลวผูมีอานาจสั่งการยอมคานึงถึงความถูกตอง
                       เปนธรรม การใหโอกาส ใหความยุติธรรมกับผูถูกกลาวหาดวยหลักการ 3 ประการ ประกอบดวย
                                                             ํ
                                                                   ่
                                                                                    ิ
                                           ิ
                              1. หลักความยุตธรรม หลักการนีผูมีอานาจสังการสามารถใชดุลพนิจตามอํานาจการบริหาร
                                                         ้
                                                                   
                       แตอํานาจนั้นตองอยูบนพ้นฐานของขอเท็จจริงท่ถูกตองมการสอบสวนใหโอกาสกับผูถูกสอบสวนได 
                                                               ี
                                                      
                                            ื
                                                                      ี
                                                                                      ํ
                       ชี้แจงแสดงหลักฐานตางๆ เม่อสอบสวนจนแนชัดวาบุคคลนั้นไดกระทาความผิดแนชัดและม     ี
                                                 ื
                       กฎระเบียบหามไวชัดเจนแลวจึงจะลงโทษ
                                                                           ี
                                                                                         
                              2. หลักความเปนธรรม หลักการนี้เปนหลักการทผูมอํานาจลงโทษตองพจารณาลงโทษ
                                                                                             ิ
                                                                         ี
                                                                         ่
                                              ี
                                                                                                    
                       ผูกระทาความผิดอยางเทาเทยมกัน เสมอภาคกันตามกฎหมาย ระเบียบ ขอบังคบทมีอยูโดยไมเลือกท ี่
                                                                                           ี่
                                                                                        ั
                                                                                   
                             ํ
                             ี่
                                                                                                    
                       รักมักทชัง กระทําความผิดอยางเดียวกันควรตองไดรับการลงโทษที่เหมอนกัน หรือเทากัน แตถามีเหตุ
                                                                                 ื
                                                         ิ
                                                                                                ึ่
                                                                               ิ
                       ที่จะตองไดรับโทษทไมเหมอนกันใชดุลยพนิจจากหลักการอะไรทจะพจารณาเปนกรณไปซงแนวทางท  ี่
                                                                                             ี
                                             ื
                                                                            ี่
                                       ี่
                                         
                       สามารถนํามาพิจารณาประกอบดุลยพินิจของผูมอํานาจสั่งการประกอบดวย
                                                              ี
                                     1) ความหนักเบาของความผิดที่ผูถูกลงโทษไดกระทํา
                                     2) ผลของการกระทําความผิดที่เกิดขึ้น
                                     3) ประวัติการกระทําความผิดของผูที่กระทําผิดที่เคยไดรับมากอน
                                                                                        
                                              
                                                   
                                                                                          
                                     4) การรับรูของผูกระทาผิดวาการกระทําเชนนั้นเปนความผิดแตยังฝาฝนกระทําลง
                                                        ํ
                                                                      ํ
                       ไปซึ่งแตกตางกับคนที่ไมเคยทราบมากอนเลยวาการกระทาอยางนั้นเปนความผิด
                                                      
                                                                                                      ี
                                                                                                       ึ
                                                                                                       ่
                                                                             ่
                                                                             ี
                                                                     ี
                                                                     ่
                                                           ํ
                                                     
                                     5) การใหโอกาสแกผูกระทาความผิดทพยายามทจะปรับปรุงตนเองใหเปนคนดซงก  ็
                               ี
                                    
                       เปนหนาทของผูมีอํานาจลงโทษยอมสมควรทจะสนับสนุนใหบุคคลเหลานั้นกลับตัวเปนคนดีไดตาม
                               ่
                                                             ่
                                                             ี
                       เจตนา
                                                ํ
                                                                                                 ํ
                                                                               ้
                                     6) การกระทาความผิดทมเหตผลบางประการอยูเบืองหลัง เชนการกระทาความผิด
                                                         ี
                                                         ่
                                                              ุ
                                                           ี
                                                                                                         ึ
                                                         ิ
                                                                                                         ่
                                                                                     ี
                                                                                     ่
                                                                         ิ
                        ี
                          ิ
                        ่
                                      
                                                                                                   ุ
                       ทเกดจากโรคภัยไขเจ็บของตนเอง หรือเกดจากความผิดปกตทางดานจิตใจทไมสามารถควบคมได ซง
                       ไมไดเกิดจากเจตนาหรือตั้งใจใหเกิดขึ้น
                                                                ํ
                                                            ่
                              3. หลักความรวดเร็ว การลงโทษผูทกระทาความผิดทดาเนินไปตามกระบวนการตองมความ
                                                                          ี
                                                                           ํ
                                                            ี
                                                          
                                                                                                     ี
                                                                          ่
                       รวดเร็ว ไมชักชาปลอยใหทิ้งไวเนิ่นนาน ซงการกระทําเชนนั้นจะทาใหระเบียบวินัยขาดความศกดิ์สิทธิ์
                                                                                                   ั
                               
                                                                            ํ
                                                         ึ่
                                                                                                        
                                                                                       ่
                               ี
                                                                                                      ื
                                                      
                                                                       ํ
                                                                ี
                       เพราะผูทถูกลงโทษจะขาดจิตสํานึกตอความผิดท่ไดกระทาและทําใหบุคคลอนขาดความเชื่อถอตอ
                                                                                       ื
                               ่
                                ่
                       กฎเกณฑทมีอยูดวย ซ้ํารายอาจเปนชองทางนําไปสูการรองเรียนได
                                ี

                       คูมือปฏิบัติงาน : ดานวินัยนักศึกษา                                              หน้า | 18
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29