Page 42 - บทความแนวปฏิบัติที่ดี KM มทร.+2 ครั้งที่ 10
P. 42
36
ผู้วิจัย KM ภายใน KM ภายนอก นักศึกษาที่เรียน นักเรียน นักเรียน
(Knowledge (Knowledge วิชาการใช้ โรงเรียน วัดไผ่ โรงเรียน
Management) Management)
ภาษาไทย โสมนรินทร์ เทศบาลวัด
เพื่อการสื่อสาร ตองปุ
โบราณ
คณิสสร
สร้างองค์ความรู้ สร้างคุณเอื้อ สร้างโมเดลปลา -สร้างพื้นฐาน สร้างนักเรียนที่ สร้างนักเรียนที่
ภูมิปัญญาเพลงเรือ คุณอ านวย ทู การอ่านภาษาไทย ร้องเพลงเรือได้ ร้องเพลงเรือได้
ในจังหวัด คุณกิจ หัวปลา ให้ชัดเจนตาม
พระนครศรีอยุธยา คุณลิขิต ตัวปลา ขั้นตอนแบบฝึก
จากปราชญ์ คุณประมวล หางปลา -สร้างตัวอย่าง
ตัวแทน ศิลปิน และ เป็นแนวปฏิบัติที่ดีใน การเขียน
ผู้แทนชาวบ้านใน การ โครงการวิจัย
ชุมชน บูรณาการการเรียน ที่ปฏิบัติจริงจาก
การสอน การวิจัย อาจารย์ผู้สอน
และท านุบ ารุง
ศิลปวัฒนธรรม
มีการบันทึกเพลง มีการแลกเปลี่ยน มีการแลกเปลี่ยน มีการใช้ภาษาไทย มีแนวทางสืบ มีแนวทางสืบ
เรือ เรียนรู้อาจารย์ เรียนรู้ครู เพื่อ สาน สืบทอด สาน สืบทอด
ภาษาไทย ภาษาไทย และ การสื่อสาร เช่น เพลงเรือ เพลงเรือ
ในมหาวิทยาลัย บุคคลภายนอก สัมภาษณ์ จด พร้อมท านุ พร้อมท านุ
บันทึก บ ารุง บ ารุง
ย่อความ เป็นต้น ศิลปวัฒนธรรม ศิลปวัฒนธรรม
เกิดผลงานวิจัย เกิดแผน เกิดโมเดล เกิดแนวทางสู่ เกิดการอนุรักษ์ เกิดการ
เป็นแบบฝึก ผลิตบัณฑิต ปลาตะเพียน บัณฑิตนักปฏิบัติ แบบร่วมสมัย อนุรักษ์
แบบร่วมสมัย
จากการศึกษาข้างต้น พบประเด็นที่น่าสนใจซึ่งสามารถน ามาอภิปรายผลได้ดังนี้
1. นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการร้องเพลงเรือดีขึ้น โดยมีความรู้ความเข้าใจการร้องเพลงเรือหลัง
เรียนดีกว่าก่อนเรียน เป็นเพราะได้ฝึกตามขั้นตอนของแบบฝึกที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นอย่างเป็นล าดับ
ขั้นจากการฝึกแบ่งวรรค การใส่อารมณ์ และการผันเสียงวรรณยุกต์ตามการเอื้อนเสียง
2. นักเรียนสามารถร้องและท่องจ าบทร้องเพลงเรือได้แม่นย า เพราะได้ฝึกซ้ าบ่อยๆตามแบบฝึก ที่
สามารถฝึกอ่านด้วยตนเองอย่างซ้ าไปซ้ ามาได้
3. ผลของการวิจัยสามารถถ่ายทอดวิธีการสอนให้กับผู้อื่นตามขั้นตอน KM ได้และเกิดแนว ความคิด
ว่า ควรใช้วิธีตามแบบฝึกนี้สร้างเป็นแบบฝึกร้องเพลงพื้นบ้านอื่นๆ ต่อไปและ จัดการความรู้สู่
ผู้อื่น อันจะเกิดผลให้ทุกฝ่ายท านุศิลปวัฒนธรรมได้อย่างยั่งยืน