Page 52 - บทความแนวปฏิบัติที่ดี KM มทร.+2 ครั้งที่ 10
P. 52

46


               (คณะผู้จัดท ารวมกิจการเพื่อสังคมในไทย, 2555) ประกอบกับใช้การท่องเที่ยวเป็นตัวกระตุ้นในการอนุรักษ์ชุมชน
               ให้ดึงดูดนักท่องเที่ยวเข้าในพื้นที่ ซึ่งส่งผลดีต่อเศรษฐกิจและสังคมในพื้นที่ ช่วยให้เกิดกิจกรรมในชุมชน เกิด

               สภาพแวดล้อมและบรรยากาศที่ดี ท าให้เก่าไม่สูญเสียคุณค่าและความงดงามเฉพาะไป (ปิ่นรัชฎ์  กาญจนัษฐิติ,
               2552)
               องค์ความรู้ที่ได้จะสะสมเป็นประสบการณ์ เป็นแรงบันดาลใจในการคิดและสร้างเอกลักษณ์ผ่านงานออกแบบต่างๆ
               ให้แก่ชุมชนและท้องถิ่นของตัวเองได้ในอนาคต ดังที่ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ (TCDC) ได้กล่าวถึงลักษณะของ

               ผู้ประกอบการในอีก 10 ปีข้างหน้าว่าจะเป็นกลุ่มคนที่มีความรู้ระดับปริญญาตรีที่ได้รับการฝึกฝนด้านการค้าและ
               วิชาชีพคล้ายกับช่างฝีมือในอดีต ไม่เฉพาะการผลิตสินค้าเท่านั้น แต่ยังรู้วิธีการที่จะจับเอากลุ่มลูกค้าและผู้ผลิตส่วน
               ต่างๆ มารวมกัน จนสามารถตอบสนองลูกค้าที่มองหาสินค้าจากต้นก าเนิดหรือความพิเศษเฉพาะ ซึ่งก าลังเพิ่มมาก
               ขึ้นเรื่อยๆ และกลายเป็นแรงขับเคลื่อนให้ผู้ประกอบการที่เปี่ยมพลังนี้มีบทบาทในการก าหนดรูปร่างของเศรษฐกิจ

               โลกอีกด้วย (ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ, 2557) การจัดการเรียนการสอนในวิชา การเป็นผู้ประกอบการเพื่อสร้าง
               ธุรกิจใหม่  ยังสามารถน ามาปรับใช้กับการจัดการเรียนการสอนในรายวิชาอื่นๆ เพื่อให้มีกิจกรรมที่หลากหลาย มี
               การบูรณาการรายวิชานี้กับสาขาวิชาอื่นๆ ที่เปิดสอน และท ากิจกรรมร่วมกัน เช่น การฟังบรรยายจากผู้เชี่ยวชาญ
               การออกร้านจ าหน่ายสินค้า ตลอดจน การออกแบบสินค้าร่วมกันระหว่างสาขาวิชา เป็นต้น เพื่อให้กระบวนการ

               จัดการความรู้สู่องค์กรแห่งการเรียนรู้เป็นเครือข่ายที่กว้างขวางมากยิ่งขึ้น เกิดเป็นแนวปฏิบัติที่ดี (Good Practice)
               และแนวปฏิบัติที่เป็นเลิศ (Best Practice) ต่อไป

               สรุปผลการด าเนินงาน

                       ภายหลังจากที่ปรับเปลี่ยนรูปแบบการจัดการเรียนการสอน มาด าเนินการดังรายละเอียดข้างต้น พบว่า ได้
               ก่อให้เกิดประโยชน์และคุณค่าในด้านต่างๆ ดังนี้

                            1. ประโยชน์และคุณค่าที่มีต่อตัวนักศึกษา นับเป็นคุณค่าสูงสุดของการจัดการเรียนการสอนที่ถูก
               ออกแบบเพื่อพัฒนาศักยภาพและเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ของผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 กล่าวคือ นักศึกษาทุกคน
               ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนการสอน โดยเฉพาะการได้ท าหน้าที่ตามความถนัด รวมทั้งได้รับการพัฒนาทักษะ
               ด้านต่างๆ มากยิ่งขึ้น ทั้งการคิด การวิเคราะห์ การแสดงออก การใช้ทักษะ ฝีมือและพรสวรรค์ที่ตนเองมีอยู่ออกมา

               โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักศึกษาได้เข้าใจถึงกระบวนการท างานในชุมชน การใช้ทักษะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการพูด ฟัง
               การแสดงออกในที่สาธารณะและใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจ ซึ่งในทุกๆ กิจกรรมจะถูกประกอบขึ้นจากความ
               ถนัดและพรสวรรค์ของนักศึกษาที่ร่วมมือกัน ภายใต้การเสริมสร้างและสอดแทรกเนื้อหาวิชาที่สอนร่วมกับศาสตร์
               วิชาชีพที่นักศึกษาก าลังศึกษาอยู่ควบคู่กันไป นอกจากนั้น ยังพบว่า ผลจากการท าแบบทดสอบก่อนเรียนและหลัง

               เรียนมีค่าคะแนนที่สูงขึ้นทุกคน
                            2. ประโยชน์และคุณค่าที่มีต่ออาจารย์ผู้สอน กล่าวคือ ผู้สอนได้ประสบการณ์ในการจัดการเรียน
               การสอนที่ช่วยสร้างเสริมให้ผู้เรียนเกิดองค์ความรู้ใหม่จากสถานการณ์จริง ซึ่งจะต้องออกแบบให้ผู้เรียนได้มีโอกาส
               เรียนรู้ในสภาพที่ใกล้เคียงชีวิตจริงมากที่สุด ภายใต้ข้อจ ากัดด้านเวลาและทรัพยากรต่างๆ

                            3. ประโยชน์และคุณค่าที่มีต่อชุมชน  พบว่า โดยปกติในบริเวณที่นักศึกษาได้จัดกิจกรรมจะเป็น
               บริเวณที่ค่อนข้างเงียบ ไม่มีกิจกรรม เนื่องจากอยู่ด้านในสุดของพื้นที่ เมื่อมีกิจกรรมเกิดขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าว ได้
               ท าให้พื้นที่เกิดความคึกคักมากขึ้น มีผู้คนให้ความสนใจและมาเลือกซื้อสินค้า ชุมชนได้ต้นแบบสินค้าที่ออกแบบโดย

               นักศึกษาไปพัฒนาต่อเป็นของที่ระลึกประจ าชุมชนเพื่อจัดจ าหน่ายต่อไป
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57